Τρίτη 7 Ιουλίου 2009

ΜΑΤΙΕΣ ΓΕΝΙΚΩΣ

Ισχυρό και αρκούντως ηχηρό ήταν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και λες σαν βροντή ξύπνησε τους πάντες οι οποίοι αφήνοντας πίσω την αναβλητικότητα της σκανδαλολογίας και της άκρατης …παπαρολογίας, έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά.

Υπουργικές αποφάσεις υπογράφηκαν, μέτρα ανακούφισης των πολιτών ελήφθησαν, βαθμολογίες εξετάσεων ανακοινώθηκαν, δρομολογήθηκαν εκποιήσεις και ότι αγκυλώνει την οικονομία και την ελληνική κοινωνία. Ακόμη και το μουσείο της Ακρόπολης ετοιμάστηκε και έδωσε μια λαμπερή εικόνα της γκρεμισμένης κατά κάποιους Ελλάδας στο εξωτερικό.

Όχι κύριοι καταστροφολόγοι αλλά κι εσείς λάγνοι των παραθύρων υπουργοί και άβολοι βουλευτές δεν είναι η Ελλάδα αυτό που μας παρουσιάζεται. Έχει δυνάμεις να παλέψει και να αναδείξει το αληθινό της πλούσιο ιστορικό πρόσωπο.

Όσο για ντόπιες Σειρήνες που προαναγγέλλουν συνεχώς μηνύματα συμφοράς καλό είναι να ενδοσκοπήσουν στα ενδότερα της ψυχής τους. Το παρελθόν πολλές φορές δεν βοηθάει να τεκμηριώνεις την χρησιμότητά σου. Καλό είναι να ξέρει κάποιος, περί των κοινών κριτής, ότι η σιωπή πολλές φορές είναι ένδειξη περιφρόνησης της πλευράς η οποία δέχεται την υποτίμηση αλλά δεν αντιδρά γιατί ανατρέχει στην λαϊκή σοφία. «Οι άδειοι τενεκέδες κάνουν κρότο».

Το μαύρο και άθλιο πρόσωπό τους έδειξαν οι τρομοκράτες καταφερόμενοι κατά των αστυνομικών. Τους σκοτώνουν δηλαδή εν ονόματι του μικρού Αλέξη που έπεσε νεκρός από την ανοησία κάποιου μη ψύχραιμου συναδέλφου τους; Δηλαδή τι εννοείτε όταν λέτε «για τον Αλέξη!». Αν είναι να σκοτώσουμε τους αστυνομικούς για να δικαιώσουμε την μνήμη του μικρού 15χρονου, τότε αυτό δεν είναι επανάσταση, είναι ψυχική νόσος προς εγκλεισμό σε ψυχιατρείο.

Το μουσείο της Ακρόπολης! Ναι όσο κι αν ακούγετε περίεργο αυτή η ένεση αδρεναλίνης της προίκας που μας άφησαν χιλιάδες χρόνια πριν οι πρόγονοί μας, έφτασε να ξεχάσουμε την μικρότητα των καιρών. Όσο για το αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ή η Μελίνα έπαιξαν τον μεγαλύτερο ρόλο στην δημιουργία του, δεν είναι σημείο αντιπαράθεσης. Δεν υπάρχει Έλληνας που δεν θα ήθελε να δει να γίνεται αυτό το έργο, με τα κλεμμένα μέσα μάρμαρα. Οι πολιτικοί ποιος λίγο ποιος πολύ βοήθησαν όλοι, αλλά ο Έλληνας πλήρωσε και η κυβέρνηση έφτιαξε. Τα άλλα είναι απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας.

Όσο για τον γείτονα «φίλο» Ερντογάν που δεν ήρθε στα εγκαίνια του μουσείου μην ψάχνετε για ερμηνείες. Οι φίλοι γείτονες μην ξεχνάτε πως έδωσαν αντιπαροχή τα μάρμαρά μας, στους συμμάχους τους Γερμανούς, για να τους φτιάξουν δρόμους και σιδηρόδρομο. Το ξέρουν καλά αυτό το γεγονός και έχουν κι αυτοί τις ενοχές τους. Είδατε να ζητούν πίσω τον ναό της Περγάμου;

Η αμμόγλωσσα της Κεραμωτής ζωηρεύει από εκδηλώσεις Χύμα στο Κύμα, το αρχαίο θέατρο στους Φιλίππους δέχεται τον αρχαίο λόγο σαν ευλογία, οι Σκορπιοί στην Ξάνθη ροκάρουν με δυναμισμό, οι νύχτες κάτω από τον Φάρο της Αλεξανδρούπολης αποκτούν μελωδίες και αισθήματα, το νησί Θάσος δίνει αναπνοές στο αρχαίο θεατράκι της ακρόπολης με παραστάσεις και μουσικές, το Τυχερό αναταράζει τα νερά της τεχνητής λίμνης, πάρτι και πανηγύρια παντού ακόμη και στην χειμάζουσα Σαμοθράκη.

Παντού συναυλίες σε όλες τις πόλεις το καλοκαίρι και πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα. Η Κομοτηνή των φορέων με το μεγάλο στόμα εξαντλείται στην μικροπολιτικολογία και στον καιροσκοπισμό. Ακόμη κι αυτοί που εξασφάλισαν κάποια πολιτιστικά γεγονότα στην περιοχή, βαρέθηκαν από την αρειμάνια στάση των εκπροσώπων και την άδικη κριτική των γραφίδων. Μάλλον το σκοτάδι της πλατείας και των αμφιθεάτρων είναι πιο γλυκό τις νύχτες της πανσέληνου για ορισμένους, που θέλουν την πρωτεύουσα της Θράκης, μια ήρεμη και αρειμάνια επαρχιακή πόλη.

Που είναι η κοσμοπολίτισσα Μούσχουρη, ο Λόγος του Διόνυσου στην Μαρώνεια, το Μπάλκαν Μπας με τις μοναδικές βαλκανικές μελωδίες, ο Χατζηγιάννης με την νεανική του ορμή,. Τα έπνιξε όλα η σκόνη; Όχι βέβαια, όλα αυτά είναι γλυκιές αναμνήσεις αλλά και απόδοση πολιτισμού από έναν και μόνο άνθρωπο. Η κακόπιστη κριτική, ο τρόπος αποκλεισμού ανθρώπων του πολιτισμού με την χειρότερη μορφή, η απαξίωση εγχειρημάτων και η μακαριότητα ορισμένων αυτοδιοικητικών έφεραν το αποτέλεσμά τους. Να είναι περήφανοι αυτοί που το πέτυχαν. Άξιος ο μισθός τους!

Καλό το παιχνιδάκι της χωλότητας και εύκολα το πιάνει και το ερμηνεύει ο λογοπλάστης, αλλά ευτυχώς ο χωλός έχει πάντα μια βακτηρία η οποία ενίοτε τον υποστηρίζει στην ανημποριά του και ορισμένες φορές την χρησιμοποιεί κατά των κεφαλών των αδίκως χλευαζόντων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου