Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ - Έτσι θα κυβερνήσω


Πάμε μπροστά με ξεκάθαρη πολιτική ατζέντα

Στην ιστορία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, το σίγουρο είναι πως ο Αντώνης Σαμαράς θα καταγραφεί ως την «ήρεμη δύναμη» της δεξιάς, που κατάφερε χωρίς τυμπανοκρουσίες να αλλάξει τη μοίρα ενός ολόκληρου κομματικού μηχανισμού.
Από τα χρόνια της ΟΝΝΕΔ, ο κ. Σαμαράς είχε δείξει ηγετικές ικανότητες, και η θέση του στο υπουργείο Εξωτερικών της οικουμενικής κυβέρνησης το 1989, επιβεβαιώνει την ισχυροποίηση του στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας αλλά και της πολιτικής σκηνής στην Ελλάδα.
Ο νεότερος υπουργός Εξωτερικών που υπήρξε ποτέ στη χώρα μας έμελλε να ήταν εκείνος που θα έσπαγε την εύθραυστη οριακή πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή, αναγκάζοντας τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη να κηρύξει πρόωρες εκλογές.
Ήταν η στάση του στο θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ που είχε προκύψει το 1992, όπου παρουσίασε την διάσημη πια πολιτική εφτά αξόνων και προκάλεσε την έντονη αντίδραση όλων, από τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι την πρόεδρο του Συνασπισμού, Μαρία Δαμανάκη.
Με την καθαρή επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά και ενωτικά μηνύματα από όλες τις πλευρές, ξεκαθάρισε το εσωκομματικό τοπίο στη Νέα Δημοκρατία χωρίς την ανάγκη προσφυγής στην περιπέτεια ενός δεύτερου γύρου εκλογών για την επιλογή προέδρου. Στο μήνυμά του από τη Ρηγίλλης, ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μίλησε για νέα αποχή για το κόμμα του μετά το «ηχηρό και αδιαμφισβήτητο», όπως το χαρακτήρισε, μήνυμα των εσωκομματικών εκλογών.«Με εντολή των ψηφοφόρων της ΝΔ αναλαμβάνω τη τιμή και την ευθύνη να οδηγήσω την παράταξη σε νέους αγώνες» δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς αμέσως μετά την εκλογή του στην προεδρία της ΝΔ.
Ο νέος πρόεδρος της ΝΔ εμφανίστηκε ενωτικός, τονίζοντας ότι στο εξής «θα είμαστε όλοι μαζί», τόνισε πως αφήνει πίσω του ότι λέχθηκε μέχρι τώρα («σφουγγάρι», είπε χαρακτηριστικά») αλλά προειδοποίησε ότι η βάση δεν θα ανεχτεί φαινόμενα υπονόμευσης της ενότητας.

Παραθέτουμε μερικές από τις απόψεις του για καίρια θέματα τα οποία αποτελούν κορμό της πολιτικής του γραμμής, αυτής που θα ακολουθήσει.

Θα τολμήσετε να ζητήσετε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου που δεν ισχύει σε καμία άλλη δυτική χώρα;
Ναι. Άλλωστε, ο Καραμανλής πριν τις εκλογές δεσμεύτηκε να προχωρήσει σε αυτό το μέτρο. Σε μια Δημοκρατία το φρόνημα είναι ελεύθερο παντού. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη «ασυλία» μέσα στα Πανεπιστήμια. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει τέτοιος θεσμός πουθενά στην κόσμο. Αυτό που ονομάζουμε «Πανεπιστημιακό Άσυλο» εδώ, αποτελεί προσβολή για τη Δημοκρατία μας. Διότι υποδηλώνει ότι οι διαφορετικές ιδέες διώκονται στην υπόλοιπη κοινωνία και χρειάζονται ενισχυμένη «προστασία» μέσα στα Πανεπιστήμια… Στην πραγματικότητα το «άσυλο» προστατεύει την ανομία μέσα στα Πανεπιστήμια. Και την άσκηση βίας.
Και μετατρέπει τα Πανεπιστήμια σε νησίδες παρανομίας και ακαταδίωκτου κακουργηματικών πράξεων. Πολλές των οποίων τελούνται εκτός Πανεπιστημίων.
Η κατάργηση του «ασύλου» είναι προϋπόθεση για να αναδιοργανωθούν τα ίδια τα Πανεπιστήμια. Γιατί σήμερα το «άσυλο» τα τραυματίζει. Και ακυρώνει πλήρως την ελεύθερη διακίνηση απόψεων στους χώρους της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα καθηγητές και φοιτητές είναι «αιχμάλωτοι» παράνομων ομάδων που προστατεύει το «άσυλο». Επίσης η κατάργηση του θα εμπεδώσει και την ασφάλεια μέσα στην πόλη. Αφού, λόγω του «άσυλου», ολόκληρες σχολές έχουν μετατραπεί σε «ορμητήρια» παράνομων ομάδων…

Μπορείτε να δεσμευτείτε ότι θα εξετάσετε σοβαρά τη δημιουργία και ιδιωτικών πανεπιστημίων, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες του κόσμου ή θα φοβηθείτε το πολιτικό κόστος;
Η Νέα Δημοκρατία το προσπάθησε ήδη, στην τελευταία συνταγματική μεταρρύθμιση, αλλά υπαναχώρησε το ΠΑΣΟΚ. Θα πρέπει να επανέλθουμε, διότι μας επιβάλλεται ήδη «από την πίσω πόρτα», λόγω κοινοτικής νομοθεσίας.

Ο κολοσσιαίος εξωτερικός δανεισμός αποτελεί τη διαχρονική πληγή της Ελληνικής οικονομίας. Πως θα τον αντιμετωπίσετε;
Θέτετε το μεγαλύτερο και πιο περίπλοκο πρόβλημα. Θα σας απαντήσω βάζοντας μια διάσταση που δεν έχει τεθεί ακόμα: την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου – κινητής και ακίνητης – είτε για τη μείωση του χρέους, είτε για τη μείωση του κόστους αποπληρωμής του. Να σας δώσω το πιο «αθώο» παράδειγμα: υπάρχουν χιλιάδες κληροδοτήματα υπέρ του δημοσίου ή ΝΠΔΔ, τα οποία δεν αποδίδουν τίποτε (ή μάλλον λεηλατούνται από «κυκλώματα»). Αυτά θα μπορούσαν να παράγουν σημαντικά έσοδα για το δημόσιο, ώστε να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους. Από την άλλη πλευρά, το δημόσιο μπορεί να αξιοποιήσει την περιουσία του για κοινές εκμεταλλεύσεις με την Ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ), που όχι μόνο θα αύξαναν τους ρυθμούς ανάπτυξης (άρα και τα δημόσια έσοδα), αλλά θα παρήγαγαν και πρόσθετα έσοδα για την εξυπηρέτηση του χρέους. Αν σήμερα η Ελλάδα επιβαρύνεται με 13 δισεκατομμύρια το χρόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους της, μέσα σε μια πενταετία αυτό θα μπορούσε να πέσει στα μισά, αν άρχιζε το δημόσιο να αξιοποιεί την «αργή» περιουσία του…

Τι θα πράξετε ώστε να έχει επιτέλους η χώρα πλεονασματικούς προϋπολογισμούς;
Χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές, ώστε να διευρυνθεί η φορολογική βάση και να μειωθεί η φοροδιαφυγή. Και ποιοτικός έλεγχος σε όλες τις δαπάνες, ώστε να διατηρηθούν όσες έχουν υψηλότερο πολλαπλασιαστή και υψηλότερη απόδοση και να περικοπούν δραστικά όλες οι υπόλοιπες που αποτελούν ουσιαστικά «σπατάλες».
Τέλος, ποιοτική αναβάθμιση των υπηρεσιών του δημοσίου που μπορούν να προσφέρουν αυτοχρηματοδότηση. Για παράδειγμα, η αξιοποίηση των υποδομών Πολιτισμού που δημιουργήθηκαν την περασμένη πενταετία και θα ολοκληρωθούν από το ΕΣΠΑ της προσεχούς πενταετίας.
Ξέρετε ότι πολλές δημόσιες υποδομές μπορούν να φέρουν σημαντικά έσοδα στο μέλλον, αν τις αξιοποιήσουμε σωστά: παράδειγμα τα νέα μουσεία και η αναβάθμιση των υφισταμένων σε όλη την Ελλάδα.
Μπορούν να υπερκαλύψουν το σύνολο των τωρινών δαπανών για τον Πολιτισμό. Για την ακρίβεια ο Πολιτισμός μπορεί να αυτοχρηματοδοτείται, δηλαδή να καλύπτει το δικό του λειτουργικό κόστος, και να προσφέρει και στο δημόσιο νέους πόρους, αντί να απορροφά ψίχουλα, όπως συμβαίνει ως σήμερα.
Με δύο λόγια, το Δημόσιο επενδύει πολλά. Αν αρχίσει να εκμεταλλεύεται τις επενδύσεις του θα αρχίσει να έχει σημαντικά έσοδα, ώστε να μην που επιβαρύνεται ο φορολογούμενος. Και τότε με χαμηλότερους φόρους θα μπορούμε να έχουμε μικρότερα ελλείμματα. Μέχρι και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Αλλά αυτό το τελευταίο χρειάζεται πολύ περισσότερα…

Ποιά είναι η θέση σας για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και του παραεμπορίου των λαθρομεταναστών;
Έχω ήδη μιλήσει για την ανάγκη πάταξης του παραεμπορίου, που γονατίζει τη μεσαία επιχείρηση. Κάθε είδους αθέμιτος ανταγωνισμός πρέπει να καταπολεμηθεί, όποιος κι αν τον κάνει…

Θεωρείτε ότι η αγορά εργασίας είναι επαρκώς ή μη απελευθερωμένη;
Όχι θεωρώ ότι η αγορά εργασίας εξακολουθεί να έχει ισχυρές στρεβλώσεις. Κι αυτές δεν εμποδίζουν κυρίως τις απολύσεις. Εμποδίζουν τις νέες προσλήψεις. Κι ενθαρρύνουν την μαύρη εργασία.
Το πρόβλημα εδώ, όμως, δεν είναι πια η «απελευθέρωση» τόσο, όσο οι μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές. Ουσιαστικά για κάθε 10 ευρώ που καταλήγουν στην τσέπη του εργαζόμενου, ο εργοδότης πληρώνει 20. Όλα τα υπόλοιπα είναι φόροι, και ασφαλιστικές εισφορές, του εργοδότη και του εργαζόμενου. Στην Ελλάδα υπάρχει η υψηλότερη σχέση συνολικού εργοδοτικού κόστους προς τις καθαρές αποδοχές του εργαζόμενου. Κι αυτό μειώνει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας (κι αυξάνει τη φοροδιαφυγή, την εισφοροδιαφυγή, τη μαύρη εργασία κλπ.)
Θα σας πω και κάτι ακόμα: Μπορούμε με χαμηλότερους συντελεστές εργοδοτικών εισφορών να έχουμε υψηλότερα έσοδα για τα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί θα προσλαμβάνονται περισσότεροι και θα δηλώνονται ακόμα περισσότεροι…

Κατά καιρούς έχει ακουστεί η άποψη ότι με μία ενδεχόμενη αλλαγή ονόματος και εμβλήματος, το κόμμα θα μπορούσε να κάνει άνοιγμα και να γίνει πιο θελκτικό για ψηφοφόρους, συζητάτε την άποψη αυτή ή αντιθέτως θεωρείτε ότι, αν υιοθετείτο, το κόμμα θα έχανε ένα τμήμα των παραδοσιακών ψηφοφόρων του;
Δεν μας έφταιξαν τα σύμβολα και το όνομα. Κάνει λάθος όποιος το πιστεύει. Εκείνο που μας έβλαψε, πιθανότατα, είναι ότι δεν προβάλαμε αρκετά το «σημαινόμενο», δηλαδή το περιεχόμενο των ιδεών μας. Κι αν αλλάζαμε τα σύμβολα χωρίς να «γεμίσουμε» το κενό ιδεών που εμφανίζαμε προς τα έξω, τότε δεν θα είχαμε ξεπεράσει την κρίση μας, θα την είχαμε επιδεινώσει. Δεν μας έλειψε το «περιτύλιγμα». Το «περιεχόμενο» μας έλειψε…

Με τι τρόπο θα αποκτήσει το κόμμα μια στοιχειώδη αξιοπρεπή πρόσβαση στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας;
Μην περιμένετε σε πέντε γραμμές να σας παρουσιάσω μια ολοκληρωμένη στρατηγική γι’ αυτή τη μεγάλη αδυναμία της παράταξής μας. Πρέπει να είμαστε η μόνη, ίσως, μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη, που κερδίζει εκλογές, με στήριξη από τόσο μικρό μέρος των ΜΜΕ. Εκείνο που έχω να σας πω είναι ότι μια ουσιώδης προϋπόθεση για να αποκτήσουμε φίλα προσκείμενα ΜΜΕ, είναι να προβάλλουμε τις απόψεις μας και να τις υπερασπιζόμαστε.
Γιατί αν δεν το κάνουμε τότε οι πολιτικοί μας αντίπαλοι φτιάχνουν την ατζέντα. Και τότε τα «φίλτρα» που περνάνε αυτή την ατζέντα στην κοινή γνώμη δεν είναι τα δικά μας. Είναι των αντιπάλων μας. Και θα παίζουμε μονίμως «εκτός έδρας».
Η ανάδειξη της ιδεολογικής μας ταυτότητας και η προάσπιση των ιδεών μας δεν οδηγεί στην «περιχαράκωση». Αντιθέτως, τώρα έχουμε οδηγηθεί στην περιχαράκωση, που διακατεχόμαστε από… «πλέγματα ενοχής»! Για όσα θα έπρεπε να μας κάνουν υπερήφανους…
Κι αν πρόκειται να αποκτήσουμε κάποτε ΜΜΕ που είναι φιλικά απέναντί μας, αυτό προϋποθέτει να σπάσουμε αυτή την «περιχαράκωση της σιωπής»: να βγούμε να υπερασπιστούμε τις αρχές και τις ιδέες μας. Και να πείσουμε.
Όχι να προσπαθούμε να κερδίσουμε ψηφοφόρους κολακεύοντας τις ιδέες των αντιπάλων μας (που δεν τις πιστεύουμε). Ή κερδίζοντας προσωρινά την «εύνοια» κάποιων ΜΜΕ (που δεν μας πιστεύουν).

Πως θα εξασφαλίζεται η πρόσβαση και εκλογιμότητα κάθε μέλους στα όργανα κάθε επιπέδου, πως θα εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία όλων των οργανωτικών επιπέδων, ποια είναι τα κριτήρια και οι διαδικασίες που θα εξασφαλίζουν αξιοκρατικές εσωκομματικές επιλογές προσώπων ανεξάρτητες οικογενειακών καταβολών και στήριξης από οικονομικά συμφέροντα;
Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι θα εξαλείψουμε τους άτυπους μηχανισμούς και τα «φέουδα» που απέκλειαν ικανά στελέχη, διέλυαν τις οργανώσεις κι έδιωχναν τα μέλη. Δηλαδή θα εξαλείψουμε βασικό παράγοντα που εμπόδιζε ή φαλκίδευε την αξιοκρατία…
Αυτό είναι ήδη πολύ σημαντικό, αλλά σίγουρα δεν αρκεί. Τα υπόλοιπα στο συνέδριο…

1 σχόλιο:

  1. ΣΑΜΑΡΑΣ = γένος ΜΠΕΝ ΧΙΡΑΜ = γιός του Χιράμ
    Χιράμ = κτίστης του ναού του Σολομώντα

    άρα ΣΑΜΑΡΑΣ = 100% ΕΒΡΑΙΟΣ

    άρα άλλος ένας προδότης κρυφο-εβραίος "πρωθυπουργός - καταστρεοφέας" της ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ.

    με τις υγείες σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή